| SEM JANSEN – UNCLE SEM |
|
||||
|
||||
Persfoto edit by |
 (2).jpg)
.jpg)
Sem Jansen is een 30-jarige transgender uit Helmond die tot nu toe vooral bekend stond als zanger en gitarist bij de ‘Southern Rock’-formatie ‘Leif de Leeuw Band’ waarbij hij zich sinds 2011 aansloot. Sem is tevens een singer-songwriter, gitarist en muziekdocent aan zijn eigen gitaar- en zangschool in zijn thuishaven Helmond. Momenteel doet hij een uitgebreide tournee doorheen Nederland onder de titel “Who The F*ck Is Britt?!” waarbij hij de twaalf liedjes zingt die hij heeft gecomponeerd voor zijn solodebuutplaat “Uncle Sem”.
In die songs vertelt hij over zijn gevoelens en gedachten tijdens het complexe proces dat plaatsvond naar aanleiding van zijn transitie van vrouw naar man. De eerste zes nummers vormen de eerste helft van dit album en werden al in 2018 opgenomen toen hij nog als ‘zangeres Britt’ musiceerde. De tweede reeks van zes songs op “Uncle Sem” werden vorig jaar ingezongen door de inmiddels ‘zanger Sem’ geworden muzikant. Opvallend hierbij is ook de transitie van de hogere vrouwenstem naar de door een testosteronbehandeling dieper geworden mannenstem en er is ook het als een uniek duet tussen Britt en Sem opgenomen nummer “Goodbye” waarin u beiden aan het werk kunt horen en zien in de eerste video die we aan deze recensie hebben toegevoegd.
De tweede video is de als single uitgebrachte albumtiteltrack “Uncle Sem” die Sem Jansen hier in een akoestische live-uitvoering presenteert. Voor de plaatopname kon hij een beroep doen op zijn goede vrienden van de ‘Leif de Leeuw Band’, zijnde Leif de Leeuw zelf op gitaar, mandoline en pedal steel, Boris Oud op basgitaar en contrabas, Willem ’t Hart op piano en orgel, Joram Bemelmans op percussie en Tim Koning op drums. In tegenstelling tot de normale blues- en ‘Southern Rock’-stijl van de ‘Leif de Leeuw Band’ wordt voor deze soloplaat resoluut voor een ‘Americana’-sound geopteerd die steeds weer ondersteund wordt door akoestische gitaren en/of mandoline.
Dat de liedjes op “Uncle Sem” heel persoonlijk en intiem zijn ligt geheel in de lijn der verwachtingen. Als je de luisteraars zo diep in je hart en in je leven laat meekijken kan het moeilijk anders dan dat je als luisteraar emotioneel mee betrokken geraakt in de verhalen die Britt en Sem Jansen in deze twaalf nummers vertellen. Op vlotte melodieën die tot het Americana-, country- en bluegrassgenre behoren krijgen we gedurende drie kwartier muziek een inzicht in het leven van deze artiest die momenteel als een gelukkige man door het leven gaat, een knappe kerel met baard en snor.
Britt zingt over haar leven en gevoelens in de openingstrack “Freak” en in de daaropvolgende song “Better Days Will Come” waarna “I’ve Done My Thinking” en “Take Me Now” volgen, twee nummers waarvoor Sem later ook een coupletje heeft ingezongen. Meestal vertelt Britt/Sem daarin over de knagende twijfels en het zich niet goed voelen in haar vel als vrouw. Via het nummer “If Only I” belanden we bij het duet “Goodbye” waarin Britt dan ook afscheid neemt van haar bestaan als vrouw en ze de transitie maakt naar een leven als man die in de volgende nummers veel zelfzekerder en gelukkiger overkomt.
De songs “Grandma” over zijn grootmoeder die haar/hem niet meer herkent maar wel nog van zijn liedjes kan genieten, het opgewekte bluegrassliedje “Morning Sun”, de erg mooie albumtitelsong “Uncle Sem” (klinkt trouwens als een ‘Passenger’-liedje), het nostalgisch terugblikkende “21”, het liefdesliedje “Part Of Me” en de emotioneel beladen afsluiter “With Raising Comes Hurting” zijn daar de getuigen van. Dit is een beklijvende debuutplaat van een getalenteerde singer-songwriter die volgens ons nog heel veel moois in petto heeft voor hopelijk snel volgende vervolgalbums.
(valsam)